مدت برنامه : 32 روز

گزارش روز شمار :

خدای بزرگ و مهربان را شاکریم که بار دیگر پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران در یکی از بلند ترین قلل پامیر توسط جوانان غیور و پر افتخار ایران زمین از خطه قهرمان پرور آذربایجان بر افراشته و بر لوح افتخارات و ماندگار این مرز و بوم افزوده شده، و به ثبت رسید ، بخصوص اولین بانوان بالای 7000 متری استان .
با تکیه بر قدرت و عظمت پروردگار یکتا و با عشق به طبیعت با نام دیوانگان کوه ها ، سخت کوشان یخ های هیمالیــا که در بحر شهامت در عرش شرف سپهر سعادت عدل نهادند .
                              ای باد صبا ، سوی من زار ندیدی                یکباره چه شد کز من غمناک رمیدی
آنچه می خوانید  از دل دوستان خسته و رنج کشیده دلبسته و عاشق که در کاخ دوستی و در صحنه پاک کوهستان هموار ، جویای همیاری هستند این برنامه بعنوان ( از پامیـر تا همیالیـا ) در مجمع سالیانه 1388 با حضور دبیر محترم فدراسیون کوهنوردی ایران جناب آقای افلاکـی و همچنین مدیر کل محترم اداره کل تربیت بدنی استان آذربایجان شرقی جناب آقای اسبقیان و رئیس هیئت کوهنوردی استان و نمایندگان شهرستان در مورخه 21/1/89 به تصویب رسید و هیئت کوهنوردی نیز طبق تقویم ورزشی سالیانه با هماهنگی فدراسیون محترم و شورای برون مرزی طبق اسناد و مدارک ، 4 ماه قبل اقدامات خود را با برگزاری پنج اردو با حضور ناظر فدراسیون تیم برای اعزام در مورخه 30/4/89 آماده سازی شد که طبق قرارداد با شرکت آلپ نوروز کشور تاجیکستان جهت تهیه تدارکات و بودجه مورد نظر اقدامات لازم معمول گردید.
اعضای تیم روز پنجشنبه راس ساعت 30/11 قبل از ظهر از فرودگاه مشهد همراه با بدرقه آقای مهدی عمیدی مسئول شرکت سرزمین خورشید به شهر دوشنبه پایتخت کشور تاجیکستان عازم گردید
تیم بعد از دو روزاقامت در شهر دوشنبه به شهر کوچکی با نام جرقاتا بوسیله هلی کوپتر همراه با تدارکات مورد نیاز منتقل می شود. تعداد کوهنوردان در منطقه بیشتر از یکصد نفر می باشد از کشورهای مختلف جهان حضور داشتند ( روسیه – آمریکا – اکراین – فرانسه – ایتالیا – آلمان اسپانیا – بلغارستان و ...  ) لذا دو روز نیز ناچارا در اینجا ماندگار شدیم ، هنوز بیس کمپ برپا نشده بود .
خلاصه در مورخه 4/5/89 روز دوشنبه به Bc رسیده و کمپ ها را در ارتفاع 4200 متری در کنار یخچال والتـر برپا  کردیم . امروز  از مناظر و طبیعت بیس کمپ قله سامانی و کورشینیسگایا دیدن کردیم ، صبح روز سه شنبه بعد از صرف صبحانه مقداری بار و یک چادر برای حمل به کمپ پیشرفته حرکت می کنیم و بعد از استراحت کوتاهی در ارتفاع 4400 متری در ساعت 4 بعد از ظهر به کمپ اصلی می رسیم ، مسیر کمپ یک بسیار خطرناک و بهمن گیر می باشد .
 ارتفاع کمپ یک 5200 می باشد ، لذا به همین دلیل فردای آنروز  راس ساعت 4 صبح بیس را همراه با بارها به قصد کمپ یک با مسیری گرده ای و همراه با شیب های یخی ترک میکنیم و کل مسیر کمپ یک را خودمان ثابـت گـذاری می کنیم ، ولی قرار بود با دو نفر روس و چهارنفر از کوهنوردان اکراینی با هم کار کنیم ، روس ها جلوتر رفته بودن و اکراینی ها حرکت نکرده بودن ، خلاصه ساعت 1 ظهر به کمپ یک در ارتفاع 5200 متری رسیدیم و دو تا چادر بر پا نموده و بارهایمان را می گذاریم و مسیر برگشت به بیس کمپ را طی میکنیم.

بعد از دو روز استراحت دوباره روز شنبه 9/5/89 و 31 جولای جهت حرکت به کمپ پیشرفته ، صبح ساعت 5 بیدار می شویم  برف شروع به باریدن می کند ، اکنون در کمپ پیشرفته هستیم هوا خراب است ، برف باریده است ، امروز حرکت نمی کنیم  ، فردا برای حرکت به کمپ یک آماده می شویم ، ولی بازهم به علت بارش برف حرکت به کمپ یک  را کنسل می کنیم و تقریبا در ساعت 30/7 شاهد ریزش یک بهمن عظیم از دیواره شمالی هستیم که بطرف ما در حال ریزش می باشد. همگی با لطف خداوند توانستیم در نقطه مناسب پناه بگیریم و شاهدپودرهای بهمن باشیم.

روز یکشنبه 10/5 صبح ساعت 5 بطرف کمپ یک حرکت می کنیم . بعد از عبور از قتل گاه و شکاف های مهیب آور و ... خلاصه در ساعت 2 به کمپ رسیده و آنجا استراحت می کنیم .
قرار شد روز بعد صبح ساعت 30/5 بطرف کمپ دو حرکت کنیم کمپ دو در ارتفاع 5800 قرار دارد و مسیر دارای شیب های یخی می باشد و سه طول با شیب 70 درجه یومار خور می باشد .
امروز دوشنبه است در طول مسیر کمپ دو هوا باز هم خراب می شود و به کندی در مسیر حرکت می کنیم . در ساعت 4 بعدازظهر به کمپ 2 رسیده و سه تا چادر بر پا می کنیم و برف نیز شروع به باریدن می کند و دو روز  زیر برف در کمپ 2 می مانیم و روز چهارشنبه از پائین خبر می دهند که دو نفر روس و چهار نفر اکراینی بطرف بالا در حال حرکت هستند ، آنها در ساعت 6 عصر به کمپ دو می رسند ، روس ها چادر برپا می کنند ولی تیم اکراینی بدون چادر است ، برای شب مانی  غار برفی در مدت 3ساعت درست کردند ، داخل غار برفی شب را در ارتفاع 5800 متری سپری کردند .
امروز پنج شنبه 14/5/89 کمپ 2 را با یک شیب یخی و چند موانع که دارای شکاف های خطرناک را رد می کنیم و سعی می کنیم ارتفاع 6300 را صعود کرده و یک سرازیری به طرف پلاتو حرکت کنیم ، تیم اکراینی و روس ها در اول پلاتو در ارتفاع 6100 چادر برپا کرده اند ولی ما سعی می کنیم کمپ خود را در اول یال دوشنبه در ارتفاع 6400 متری بر پا  کنیم و مدتی در کمپ 3 استراحت می کنیم و 10 نفر از بچه ها برای هم هوایی به این نقطه می رسیم و یکی از از بچه ها بعلت سر درد در کمپ 2 باقی می ماند. خلاصه ا مروز تصمیم می گیریم از کمپ 3 بطرف بیس حرکت کنیم حدودا در ساعت 5 بعد از ظهر به زیر کمپ1 که بسیار خطرناک و بهمن گیر و پر از شکاف های جور باجور است می رسیم ناگهان یکی از نفرات به علت بی توجهی به شیب های یخی که  توصیه می شد حتما رو به شیب پایین بیایید راعایت نمی کند و پرت می شود و بعد 200 متر پایین آمدن داخل یک شکاف می افتد ولی با یاری و همت سریع دوستان و لطف خداوند ایشان را در عرض 20 دقیقه از درون شکاف 30 متری که به شکل عجیبی لاخ شده بود نجات می دهیم و توانستیم همگی صحیح سالم به بیس کمپ برسیم البته نباید تعجب کرد چرا بهمن و چرا شکاف مارا تهدید می کند همالیا یعنی همان کوهنوردی در ارتفاعات 7000و8000 هزار متری به منزله ی ماجراجوی تلقی می شود برای هم هوای و باز یابی نفرات و استراحت کامل  4 روز در بیس کمپ می مانیم سپس 7 نفر از بچه ها را برای حمله نهایی انتخاب می کنیم و یک تیم در پایین برای پشتیبانی می ماند
امروز دوشنبه 18/5/89 و نهم اکوست تیم برای صعود از زیر قرآن عبور می کنند ، یکی از هفت نفر انتخابی به علت مریضی از صعود باز می ماند روز بعد یکی از نفرات به علت کمر درد از کمپ 1 به کمپ اصلی باز می گردد اکنون یک نفر کوهنورد خانم و چهار مرد برای صعود قله در حال حرکت هستند هم چنین اعضای تیم صعود کننده با دونفر روس و چهار اکراینی هماهنگ شده اند
تا به طرف کمپ های 2 ، 3 و 4 حرکت کنند امروز چهارشنبه 20/5/89 تیم موفق می شود در راس ساعت 4 بعد از ظهر قله دوشنبه به ارنفاع 7000 متر صعود کنند و به محل کمپ ها خودشان را برسانند امروز نیز هوا تقریبا خراب است چند ساعتی را بچه ها زیر پوش چادر بی واک کرده بودند من نیز سعی می کنم با بی سیم با سید تماس بگیرم که فردا برای صعود به قله صبح زود حرکت کنند تا به موقع کار تمام شود و خوشبختانه حال بچه ها از بی سیم خوب گزارش می شود
امروز روز پنج شنبه 21/5/89 صبح زود به بچه ها بی سیم زده و جواب نمی دهد خلاصه بعد از مدتی تماس گرفته و اعلام می کند که یک بار به طرف قله حمله کردیم ولی با بدی هوا مواجه شدیم .
آن نقطه ای که بچه ها قرار داشتند هوا مه آلود بود ولی بقیه ی قله قابل رویت می باشد آنها کمـی جلـوتر می آیند و مسیر را مشاهده نموده و به صعود ادامه می دهند گاه گاهی با آن ها تماس می گیریم ولی جواب نمی دهند آنها در شرایط تقریبا مه آلود صعود می کنند تقربیا در  ساعت 3 با آنها تماس می گیریم و پیش نهاد برگشت داده می شود ، شرایط جوی بدتر می شود و آقا سید اعلام می کند که نمی توانیم ریسک کنیم چون بچه ها  تعادل مناسبی برای برگشت ندارند و سعی  می کنیم کمی پائین تر از زیر قله غار برفی درست کنیم و کلیه ی زحمات بچه ها تا زیر قله ی 7495 متری سامانی تا شصت متر ی قله صعود می شود ، سلامتی جان را فدای عشق علاقه می نمایند و به علت طوفان شدید ناپایداری بچه ها تصمیم به برگشت و شب مانی در زیر قله را ترجیح می دهند اصرار بیش حد می کنیم تا پایین تر بیایند ولی طوفان و دید کافی چنین اجازه را نمی دهد ،  ناچارا شب را در غار برفی نچندان مناسب با هزار مشکلات در ارتفاع 7400 متری شب را به صبح می رسانند صبح نیز با بدی هوا مسیر برگشت قله را با چنگ و دندان و شرایط جوی  بد با درگیر شدن با شکاف ها و با خستگی و محدودیت دید خودشان را عصر همانروز به کمپ 4 رسانده و متوجه پاره شدن یکی از چادر ها و مفقود شدن مقداری وسایل و دو کیسه خواب می شوند خلاصه 5 نفر در یک چادر شب را سحر می کنند و در این مدت شاهد ایثار گری های همنوردان برای هم دیگر و هم یاری و کمک به هم دیگر را باز هم وظیفه می دانیم .
طوفان نا بهنگام باعث می شود بچه ها 4 روز تمام در ارتفاع 7000 به بالا درگیر باشند که یکی از نفرات مریض حال می شود و همگی سعی در پایین آوردن ایشان و خودشان تلاش می کنند و هم چنین تیم پشتیبان که از بچه های خودمان تشکیل شده بود سه روز قبل از بیس حرکت کرده بودند که در یال دوشنبه به آنها ملحق شدند و بعد از یک شب مانی در پلاتو مسیر برگشت را به بیس کمپ در سر می گیرند و ما نیز همراه با تعدادی از بچه ها  و همچنین با آقای عمیدی با چند قاید روسی  به کمپ 2 حرکت می کنند تا به بچه ها کمکی کرده باشند .
خوشبختانه و با لطف خداوند و با افتخار و سربلنـدی همه صحیح و سلامت و پایدار هستیم و قله های رفیع و یخی پا بر جا هستند ولی هیچ وقت به عالمی نفروشم مویی از سر دوست ، امیدواریم تمامی پیشکسوتان و مربیان و کوهنوردان استان و کشور چند متر آخر را به عظمت دوستان که با طبیعت مبارزه کردند و همدیگـر را در آغوش یخ زده حفظ کردند و برای سلامتی زندگی کردند قبول منطق خود قرار دهند و کسانیکه روشنگر راه ما بودند و ما پاس و سپاس  می داریم که دلشان با ما بود . بعد از چند روز منتظر ماندن در بیس کمپ ... ، خلاصه 4 روز دیگر هلی کوپتر می آید و راه سفر به پائین آمدن را شروع می کنیم .
انشا ا... از طریق هیئت کوهنوردی استان گزارش برنامه مجلل بصورت بولتن و سی دی ارائه خواهد شد .
با تشکر از :
-شرکت آلپ تور
-شرکت سرمايه گذاري گسترش فولاد تبريز
-تجهیزات کوهنوردی کایا

  با تشکر و امید به صعود های بعدی

هیئت کوهنوردی استان آ . شرقی
   سرپرست تیم – ابوالفتح سقایی