قله سبلان به ارتفاع 4811 متر؛ سومین قله بالاتر از چهارهزار در کشور؛ بنا به اهمیت و زیبائی منحصر به فردش همواره جاذب کوهنوردان کشور و همچنین سراسر جهان می باشد وجود یخچال ها ، گرده ها ، پیست اسکی آلوارس و دریاچه و سنگ محراب براهمیت و ارزشش افزوده است. نام محلی سبلان ساوالان می باشد و در منطقه، آب های معدنی و گرم وجود دارد از جمله شابیل و گوتورسوئی که همه ساله بخصوص در تابستان از سراسر کشور،گردشگران به دلیل درمانی بودن آب های گرمش به این منطقه سفر می کنند.مسیرهای صعود مختلفی از جمله :
مسیر حسینیه ( که مسیر شمال شرقی می باشد و مسیر عمومی ست )
-
مسیر پیست اسکی آلوارس ( از طرف سرعین می باشد )
-
مسیر جانپناه ( که از شابیل و روستای موئیل که مسیر غربی ست )
-
مسیر گرده شمالی سبلان
-
مسیر یخچال شمالی سبلان
-
مسیر یخچال تلکه گولی به دلیل گرمای سالهای اخیر به یخچال فصلی تبدیل شده و برای صعود مورد استفاده قرار نمی گیرد و در ضلع شرقی مسیر حسینیه که درارتفاع 3700متر واقع است ،تا ارتفاع 4500 متر امتداد دارد و امتداد این مسیر به یال شمال شرقی و سنگ خسته نباشید ختم می شود . پشت این یخچال بیشتر از 45 درجه شیب دارد و همواره زیر سایه یال شرقی و قله می باشد و در تابستان به دلیل ذوب شدن بخش اعظم یخچال و ریزش شدید سنگ از گرده های اطراف صعود از این مسیر مناسب نمی باشد .
ساعت 9:45 صبح پنجشنبه 14/5/89 از تبریز به سمت اهر حرکت کردیم وبعد از توقف خیلی کوتاهی برای خرید میوه، حرکت کردیم و ساعت 1بعد از ظهر به مشکین شهر رسیده و به سمت لاهرود رفتیم ناهار مختصری در داخل مینی بوس خوردیم و ساعت 4:30 به شابیل رسیدیم سرپرست تیم( خانم فلاح) گفتند کوله هایه مان را در مینی بوس بگذاریم و خودمان با کمی آب و میوه از شابیل به طرف پناهگاه براه افتادیم در مسیر با اینکه هوا گرم بود منظره دلفریب یخچال شمالی نوازشگر چشم هایمان بود و از دیدنش لذت می بردیم ، ساعت 6 که رسیدیم، اطراف پناهگاه مملو از جمعیت بود. راننده در کنار مینی بوس برای چادرهایمان جا نگه داشته بود ، بعد از زدن چادرها ونوشیدن چایی مجبور شدیم بخاطرهیاهوی بیش از حد به طرف دره کوچکی بالاتر از پناهگاه برویم و چادرها را آنجا بپا کنیم هوا خنک تر از ساعات قبل شده بود. لباس های گرم پوشیده و در یک چادر همگی گرد هم آمدیم و شام خوردیم . طبق قرار قبلی زود باید می خوابیدیم تا صبح ساعت 5 بیدار شویم اما چه خوابی، رفته رفته کنار چادر ما نیز جایی برای قدم گذاشتن پیدا نمی شد و سر و صدا آنقدر زیاد بود که نتوانستیم تا صبح بخوابیم فقط در کیسه خوابهایمان، استراحت کردیم .
مسیر یخچال تلکه گولی
12:30 بسختی از قله دل کنده و به سمت پایین حرکت کردیم ساعت 2:30 رسیدیم کنار مینی بوس و نیم ساعته کوله هایمان را بستیم و چون هوا بشدت گرم بود بی درنگ ، به طرف شابیل حرکت کردیم 4:30 که به شابیل رسیدیم ،شلوغ و پر از جمعیت بود بنابراین به سمت مشکین شهر حرکت کردیم . ناهار مختصری هم در مینی بوس خورده و بدون توقف به سمت تبریز حرکت کردیم. به دلیل ترافیک سنگین ساعت 10 شب به تبریز رسیدیم . همگی سلامت و شادمان از کوهپیمایی دلچسب ساوالان ، از هم خداحافظی کرده و جدا شدیم.